De Hobbit by JRR TOLKIEN

Author:JRR TOLKIEN
Language: nld
Format: epub
Publisher: MEURS
Published: 2010-04-28T16:00:00+00:00

Dat was één van zijn ellendigste ogenblikken. Maar weldra besloot hij dat het geen zin had om iets te ondernemen tot de dag wat licht bracht, en dat het volkomen nutteloos was om rond te hannessen en zich te vermoeien zonder enige kans op een ontbijt om hem te doen opleven. Daarom ging hij met zijn rug tegen een boom zitten en begon - niet voor de laatste keer - te mijmeren over zijn verre hobbit-hol met zijn schitterende voorraadka­mers. Hij was diep in gedachten over ham en eieren en toost met boter ver­zonken toen hij een aanraking voelde. Het leek wel alsof een kleverig stuk touw tegen zijn linkerhand lag en toen hij probeerde zich te bewegen be­merkte hij dat zijn benen al met hetzelfde spul waren omwonden zodat hij, toen hij opstond, omviel.

Toen kwam de grote spin, die terwijl hij sliep bezig was geweest hem vast te binden, van achteren te voorschijn en ging op hem af. Hij kon alleen de ogen van het schepsel zien, maar voelde de harige poten terwijl hij zijn af­schuwelijke draden om hem heen wond. Het was een geluk dat hij bijtijds was opgeschrikt. Het zou niet lang meer hebben geduurd of hij zou zich helemaal niet meer hebben kunnen verroeren. En ook nu moest hij al wan­hopig worstelen om zich te bevrijden. Hij sloeg het schepsel met de han­den van zich af - het probeerde hem te vergiftigen om hem kalm te hou­den, zoals kleine spinnen met vliegen doen - tot hij zich zijn zwaard herinnerde en het uit de schede trok. Toen sprong de spin achteruit en had hij tijd om zijn benen los te snijden. Daarna was het zijn beurt om aan te vallen. De spin was blijkbaar niet gewend aan schepselen die zulke scherpe dingen aan hun zijden droegen, anders zou hij zich wel haastiger uit de po­ten hebben gemaakt. Bilbo kwam op hem af voor hij kon verdwijnen en prikte hem met het zwaard in de ogen. Toen werd het dier razend en sprong en danste en de poten schopten in afschuwelijke stuiptrekkingen tot hij het met een volgende slag doodde. Toen viel hij neer en herinnerde zich lange tijd niets meer.

Het gewone vaalgrijze licht van de bosdag omringde hem toen hij bij­kwam. De spin lag dood naast hem en het staal van zijn zwaard was zwart gevlekt. Op de een of andere manier had het doden van de reuzenspin, he­lemaal op zijn eentje in het donker en zonder de hulp van de tovenaar op de dwergen of iemand anders, een andere hobbit van meneer Balings ge­maakt. Hij voelde dat hij was veranderd: veel feller en stoutmoediger, on­danks zijn lege maag, toen hij het zwaai d aan het gras schoonveegde en het weer in de schede stak.

'Ik zal je een naam geven,' zei hij; 'ik zal je Prik noemen.'

Daarna ging hij op onderzoek uit. Het bos zag er vijandig en stil uit, maar het was duidelijk dat hij in de allereerste plaats zijn vrienden moest zoeken die waarschijnlijk niet ver uit de buurt waren, tenzij ze door de elfen (of ergere wezens) gevangen waren genomen.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.